Petek Örme
Mum
salgılama faaliyetleri sırasında kovan içi sıcaklığının, 33’C civarında olması
gerekir. Genç işçi arılar, mum salgılayabilmek için bolca bal yerler. Yapılan
araştırmalar, 1kg mum üretmek için yenmesi gereken bal miktarının, 5 -25kg
arasında değiştiğini göstermiştir. Sağlıklı kolonilerde, çok az miktarda çok az
bal tüketilirken, zayıf kolonilerde daha fazla bal harcanır. Mum salgılayacak
işçi arılar, karınlarını balla doyururlar, 24 saat içinde bunu sindiririler ve
daha sonra mum salgılamaya başlarlar. Petek örecek arılar, özel bir konum
olarak, bacaklarından birbirlerine asılı olarak beklerler, bu sırada, balmumu
karın segmentleri arasında mum pulcukları halinde katılaşır. Mum pulcukları,
petek tabanlarının ve gözlerin yan kenarlarının yapımına uygun boyuttadır.
Petek örme işine, arıların asılı bulunduğu çerçevede, üst kısımdan başlanır;
her başlangıç noktasında, bir grup arı çalışır. Peteklerin yapımı, dairesel
olarak gerçekleştirildiği için, asılı noktadan aşağıya veya çevreye doğru
genişler.
Petek
yapımı sırasında bir grup arı, mum pulcuklarını salgılarken bir diğer grup
arıda bu pulcukları alarak petekleri örerler. Petek gözlerinin sağlamlığını
temin etmek için, petek gözün taban orta noktası, diğer taraftaki gözün köşe
noktasına denk gelecek şekilde düzenlenir.
Genel
olarak ilkbahar ve sonbaharda, işçi arıların geliştiği petek gözleri; oğul
mevsiminde ise erkek arı gözleri yapılır. Kolonide petek yapımı, yavru
sayısındaki ihtiyaca göre düzenlenir.
İşçi
arılar, petekler arası mesafenin ayarlanmasında, bal, polen ve yavru gözlerinin
yerleştirilmesinde son derece titiz davranırlar. Yavrulu bir çerçevenin arka ve
üst bölümünde, bal stokları ve polen depoları yer alır. Polen stoklarından
sonra, yumurtalı ve açık yavru gözlerinin bulunduğu kısım gelir. Orta bölümde
ise, kapalı yavru gözerli bulunur. Bal stoklar, güvenlik için mümkün olduğunca,
uçuş deliğinden uzağa depolanır. Ana arı gözleri, çerçevenin alt kısmında yer
alır.
Çerçeveler
arasında bulunan aralıklar, ballı ve yavrulu kısımda farklılık gösterir. Bal
dolu sırlı petekler arası mesafe, 4- 6mm kadardır; bu aralıktan bir işçi arı,
tek yönde geçiş yapabilir. Yavrulu bölümlerde ise iki petek arasındaki uzaklık,
iki arının sırt sırta rahatlıkla çalışabileceği 8- 10mm kadardır. Kovanlar
açılıp koloni kontrolü yapıldıktan sonra, çerçeve dizilişinin ve yavru
tertibinin düzenine uygun şekilde yerleştirilmesi şarttır; aksi takdirde,
petekler arası mesafe ve besin stoklarının konumu değiştiği için koloni düzeni
bozulur.
(Bal Arısı Zararlıları ve Hastalıkları Teşhis ve Tedavi Yöntemleri Kitabından Aktarılmıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder